کارگروه اخلاق در پژوهش

باتوجه به پیشرفت‌های روزافزون علوم پزشکی و ارتقاء کمی و کیفی پژوهش‌های علوم پزشکی، تاکید بر رعایت موازین شرعی، حقوقی و اخلاقی در پژوهش‌ها، اجرای طرح‌های تحقیقاتی مختلف از جمله پژوهش بر روی انسان‌ها و جمع آوری و نگهداری اطلاعات، باعث افزایش نگرانی از سوء استفاده و زیان رسانیدن به انسان‌ها و عدم رعایت موازین اخلاقی در طراحی و اجرای طرح‌ها و بهره‌گیری نامشروع از این اطلاعات گشته است. لذا به منظور پیشگیری از سوء استفاده‌های احتمالی در بیانیه های ۱۹۴۷ نورنبرگ و ۱۹۷۵ هلسینکی و ۱۹۷۸ بلمونت اصول، ‌قواعد و موازینی در این زمینه وضع و به کشورها توصیه گردید که این کدهای اخلاقی را در پژوهش‌های علوم زیستی به مورد اجرا گذارند. این موضوع در هجدهمین گردهمایی EM/ACHR سازمان جهانی بهداشت در سال ۱۹۹۵ (در ریاض عربستان) نیز مطرح و مقرر گردید که کمیته‌های ملی اخلاق در پژوهش‌های علوم زیستی در تمامی کشورهای منطقه، آیین نامه‌ی کشوری اخلاق در پژوهش‌های علوم پزشکی را تصویب و به مورد اجرا گذارند.

کارگروه اخلاق در پژوهش موسسه، با استناد به ماده 3 آیین نامه اجرایی «قانون پیشگیری و مقابله با تقلب در تهیه آثار علمی» در موسسه تشکیل می شود و علاوه بر وظایف مندرج در آیین نامه اجرایی قانون، مسئول تشکیل و نظارت بر «کمیته های اخلاق در پژوهش های زیست پزشکی» و «کمیته های تخصصی» تحت پوشش خود است. اعتبارنامه فعالیت «کارگروه اخلاق در پژوهش موسسه» توسط «کارگروه وزارتی اخلاق در پژوهش مستقر در معاونت تحقیقات و فناوری وزارت» صادر می شود. شایان ذکر است که این کارگروه در دستورالعمل قبلی (دستورالعمل تشکیل، سطح بندی و شرح وظایف کمیته های اخلاق در پژوهش های زیست پزشکی)، با عنوان «کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاهی» فعالیت می کرد.